Z mroku...

Cześć Słońca.  
Kiedy zakładałam tego bloga i nadawałam mu nazwę, wiedziałam,  że za tym wszystkim będzie krył się człowiek. 
Człowiek, którego kochałam najmocniej na świecie. Człowiek, którego w pewien sposób będę kochać już zawsze... Ale to już wiecie.

Rozbił bank - pokazał mi jak bardzo zmienił się świat, w którym zostawiłam ogrom serca... Zabrał mnie tam na wycieczkę. Oczywiście wirtualną. Bardzo dawno tam nie byłam...

Kiedy siedzi się w domu i nie widzi tych pustek, to to wszystko jakoś człowieka nie dotyka. Ale kiedy bliska sercu osoba pokazuje miejsca, w których się było kiedyś tak bardzo szczęśliwym - teraz wyprane z życia,  puste,  martwe - boli bardzo... 

Byłam rozwalona totalnie, nie chciało mi się rozmawiać, miałam swoją wewnętrzną potrzebę przerobienia własnych uczuć... Co było w życiu ważne? Przed czym uciekam? Co czym zakrywam? Jak bardzo moja przeszłość jest na bieżąco...

Pazury więc czarne... W naszej nieciekawej ostatnio rzeczywistości, szukamy kolorów i barw, w ciemności - światła,  w strachu nadziei... Dokładnie to samo dzieje się na moich paznokciach.  Z mroku wyrastają kolorowe kwiatuszki i listki jak na prawdziwą wiosnę przystało. 

Zdobienie to po prostu kontury roślinek wypełniane rozwodnioną, białą farbką - czyli aquarantanny ciąg dalszy ;) - i kolorowane farbami neonowymi. Nic specjalnego :p Poniżej pokazuje Wam fotkę przed farbowaniem:

Użyłam:

• Sally Hansen Nailgrowth mirracle (bardzo lubię tą odżywkę - kolejne opakowanko)
• Golden Rose Rich Colorado 35
• Golden Rose Color Expert Clear
• Farbki akrylowe
• Pędzelki

Mam nadzieje, że u Was wszystko w porządku i, że jesteście zdrowi.
Pozdrawiam i do zobaczenia